Թուրքագետ Վարուժան Գեղամյանը գրում է.
Երևան քաղաքում կառավարման ճգնաժամ է, ու դա տեսնելու համար պետք չէ մասնագիտական գիտելիք:
Բավական է նայել ցանկացած օր քաղաքային ճանապարհներին` անձրևաջրերից մինչև վթարներ:
Մինչդեռ այս փոքր քաղաքը արդյունավետ կառավարելը ոչ մի արտառոց բան չէ: Մասնագետներ էլ կան, գիտելիք էլ, բայց ոչ դե-ֆակտո իշխանության մոտ, ովքեր այս ամենի պատասխանատուներն են:
Բայց ես այլ բանի մասին եմ ուզում հիշեցնել:
Եթե որևէ ուժ ունակ չէ կառավարել Հայաստանի ամենալավ ենթակառուցվածք ու ռեսուրս ունեցող քաղաքը, ապա ինչպե՞ս այն կարող է կառավարել ողջ պետություն, որը պատերազմում է Թուրքիայի կամ Ադրբեջանի դեմ:
Հարցը հռետորական է, թեև ունի շատ հստակ պատասխան: Իմիջիայլոց, 2020 թ. պատերազմի պարտությունը շատ հեշտ բացատրվում է նաև կառավարման ունակության բացակայությամբ:
Արդյունավետ կառավարում, ազգային մտածողություն և կամք ու մեր առկա հարցերից շատերը կլուծվեն շատ արագ:
Սա առաջին հերթին մեր բոլորի` ազգային ուժերի գործն է:
