Վերջին օրերին համացանցում տեղեկություններ են տարածվում այն մասին, որ Երևանի ավագանու ընտրությունների քարոզարշավի ընթացքում ՔՊ և Տիգրան Ավինյանի գործերն այնքան «լավ» են, որ նրանց հույսը վարչական ռեսուրսներն են՝ տարբեր պետական կառույցների աշխատակիցները, ում կարելի է ասել զոռբայությամբ, չի բացառվում նաև աշխատանքը կորցնելու սպառնալիքի տակ «բերման են ենթարկում» Տիգրան Ավինյանի հետ բակային հանդիպումներին:
Ըստ էությամբ, սեփական բարձր ռեյտինգի և առանց որևէ դժվարության՝ 50+1 տոկոս ձայն հավաքելու մասին մեծ-մեծ խոսացող Ավինյանի հետ երևանցիները չեն շտապում սեփական կամքով հանդիպման գնալ, ինչն էլ կասկածի տակ է դնում թե բարձր ռեյտինգը, թե 50+1 տոկոս հավաքելու հնարավորությունը: Եթե, ինչպես Ավինյանն ու իր թիմակիցներն են պնդում՝ իրենք ժողովրդի կողմից այդքան ընդունված են և սիրված, ապա ինչո՞ւ է նման մասշտաբային մասովկա ապահովելու կենսական անհրաժեշտություն առաջացել, ինչո՞ւ են ոտ ու ձեռ ընկած վարչական ռեսուրսներ կիրառում:
Ովքե՞ր են Ավինյանի հույսը: Բոլոր բակերում նույն դեմքերը, «մեռնեմ բոյիդ», «ցավդ տանեմ», «գոհ ենք», «ապրեք» ոճի սիրո դրսևորումները, բնակիչ ներկայացող կանայք, որոնց ոչ ոք տվյալ տարածքում չի ճանաչում: Ավինյանի հույսը Թալինցի՝ երեխա ծեծող, քրեական գործով անցնող «Փչան Սուրոն» է, ով նույնպես մասովկայի անբաժան մասն է: Ավինյանի հույսը աշխատանքը չկորցնելու և սեփական ընտանիքը կերակրելու ցանկությունից դրդված նրա հավաքներին ստիպողաբար բերվող մանկապարտեզների, դպրոցների, ՊՈԱԿ-ի աշխատակիցներն են: Իսկ եթե նրանք էլ չլինեն, ապա Ավինյանն ու թիմը կարող են շատ անհարմար վիճակում հայտնվել, մասնավորապես՝ կարող է պարզվել, որ անգամ 1 քաղաքացի չի ցանկանում ինքնակամ մասնակցել ՔՊ քարոզարշավին: Եթե այս դառը իրողությանն էլ գումարենք վերջին սոց.հարցումները, համաձայն որոնց՝ նախկին քաղաքապետ Հայկ Մարությանն ու մյուս ընդդիմադի ուժերը արդեն շնչում են Ավինյանի «ծոծրակին», ապա պարզ է դառնում իշխող քաղաքական թիմում առկա նյարդայնությունը և ինքնախաբեության նման դրսևորումների անհրաժեշտությունը:
